2007 yılında yürürlüğe giren 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk Ve Usul Hukuku Hakkında Kanun (MÖHUK), üç kısımdan meydana gelmektedir.

5718 sayılı Kanun’un birinci kısmının başlığı, “Milletlerarası Özel Hukuk”tur. Bu başlık kendi içerisinde iki bölüme ayrılmıştır. Birinci Bölüm, “Genel Hükümler (m. 1-8)” ve İkinci Bölüm de “Kanunlar İhtilafı Kuralları (m. 9-39)” alt başlıklarını taşımaktadır.
5718 sayılı Kanun’un İkinci Kısmı “Milletlerarası Usul Hukuku” başlığını taşımakta ve bu kısmın birinci bölümünde “Türk Mahkemelerinin Milletlerarası Yetkisi (m. 40-49)” ile İkinci Bölümünde “Yabancı Mahkme ve Hakem Kararlarının Tenfizi ve Tanınması (m. 50-63)” düzenlenmektedir. 5718 sayılı Kanun’un ikinci kısmında milletlerarası usul hukukuna ilişkin hükümler yer almaktadır. Kanun’un bu kısmında özellikle Türk mahkemelerinin yetkisine ilişkin bölümdeki genişleme dikkati çekmektedir. Ayrıca tanıma ve tenfize ilişkin hükümlerde de kısmi değişikliğe gidilmiştir.
5718 sayılı Kanun’un üçüncü kısmı “Son Hükümler (m. 64-66)” başlığı altında bu Kanun ile yürürlükten kaldırılan hükümleri ve yürürlüğe giriş tarihini düzenlemektedir.

Bu yazımızda “Türk Mahkemelerinin Milletlerarası Yetkisi” ile ilgili 40 ila 49 uncu maddelere ait hükümleri inceleyeceğiz.

Türk Mahkemelerinin Milletlerarası Yetkisi |
International Jurisdiction of the Turkish Courts |
| Milletlerarası yetki
MADDE 40 – (1) Türk mahkemelerinin milletlerarası yetkisini, iç hukukun yer itibariyle yetki kuralları tayin eder. |
International Jurisdiction
Article 40- (1) The international jurisdiction of the Turkish courts shall be determined by the domestic jurisdiction rules. |
| Türklerin kişi hâllerine ilişkin davalar
MADDE 41 – (1) Türk vatandaşlarının kişi hâllerine ilişkin davaları, yabancı ülke mahkemelerinde açılmadığı veya |
Lawsuits Concerning the Personal Status of Turkish Citizens
Article 41- (1) If lawsuits concerning the personal status of Turkish citizens who do not have a domicile in Turkey are not or cannot be filed in the foreign state where they have their domicile and if there is no competent court in Turkey, the lawsuit shall be filed at the place of such citizen’s habitual residence; or if the person does not have a habitual residence in Turkey, it |
| Yabancıların kişi hâllerine ilişkin bazı davalar
MADDE 42 – (1) Türkiye’de yerleşim yeri bulunmayan yabancı hakkında vesâyet, kayyımlık, kısıtlılık, gaiplik ve ölmüş sayılma kararları ilgilinin Türkiye’de sâkin olduğu yer, sâkin değilse mallarının bulunduğu yer mahkemesince verilir. |
Lawsuits Concerning the Personal Status of Foreigners
Article 42- (1) Decisions as to guardianship, tutelage, missing persons and the declaration of death concerning foreign persons who do not have domicile in Turkey shall be determined by the court where the person concerned has a place of habitual residence, or if he/she is not resident, by the court where his/her assets are located. |
| Miras davaları
MADDE 43 – (1) Mirasa ilişkin davalar ölenin Türkiye’deki son yerleşim yeri mahkemesinde, son yerleşim yerinin |
Lawsuits related to Inheritance
Article 43- (1) Lawsuits related to inheritance shall be heard by the court where the deceased had his/her last domicile in Turkey, but if his/her last domicile was not in Turkey, by the court of the place where his/her property is located. |
| İş sözleşmesi ve iş ilişkisi davaları
MADDE 44 – (1) Bireysel iş sözleşmesinden veya iş ilişkisinden doğan uyuşmazlıklarda işçinin işini mutaden yaptığı işyerinin Türkiye’de bulunduğu yer mahkemesi yetkilidir. İşçinin, işverene karşı açtığı davalarda işverenin yerleşim yeri, işçinin yerleşim yeri veya mutad meskeninin bulunduğu Türk mahkemeleri de yetkilidir. |
Lawsuits Related to Employment Contracts and Employment Relations
Article 44- (1) Regarding the conflicts caused by an individual employment agreement or employment relationship the court of the place where the employee habitually performs his work in Turkey is competent. In lawsuits filed by the employee, the Turkish courts in places of the domicile of the employer or the domicile or habitual residence of the employee are competent as well. |
| Tüketici sözleşmesine ilişkin davalar
MADDE 45 – (1) 26 ncı maddede tanımlanan tüketici sözleşmelerinden doğan uyuşmazlıklarda, tüketicinin seçimine göre, tüketicinin yerleşim yeri veya mutad meskeni ya da karşı tarafın işyeri, yerleşim yeri veya mutad meskeninin bulunduğu Türk mahkemeleri yetkilidir. (2) Birinci fıkra uyarınca yapılan tüketici sözleşmeleri hakkında tüketiciye karşı açılacak davalarda yetkili mahkeme, |
Lawsuits Related to Consumer Contracts
Article 45- (1) Regarding the conflicts arising from the consumer contracts specified in article 26, according to the preference of the consumer, the Turkish courts in places where the consumer’s domicile or habitual residence or the counter-party’s work place, domicile or habitual residence is located are competent. (2) Regarding the conflicts arising from the consumer contracts concluded in accordance with the first paragraph, the competent court is the court of the place where the consumer’s habitual residence is located. |
| Sigorta sözleşmesine ilişkin davalar
MADDE 46 – (1) Sigorta sözleşmesinden doğan uyuşmazlıklarda, sigortacının esas işyeri veya sigorta sözleşmesini yapan şubesinin ya da acentasının Türkiye’de bulunduğu yer mahkemesi yetkilidir. Ancak sigorta ettirene, sigortalıya veya lehdara karşı açılacak davalarda yetkili mahkeme, onların Türkiye’deki yerleşim yeri veya mutad meskeni mahkemesidir. |
Lawsuits related to Insurance Contracts
Article 46- (1) Regarding the conflicts arising from insurance contracts the court of the place where the actual work place of the insurer or the branch office or agency that concluded the insurance contract is located in Turkey. Nevertheless the |
| Yetki anlaşması ve sınırları
MADDE 47 – (1) Yer itibariyle yetkinin münhasır yetki esasına göre tayin edilmediği hâllerde, taraflar, aralarındaki yabancılık unsuru taşıyan ve borç ilişkilerinden doğan uyuşmazlığın yabancı bir devletin mahkemesinde görülmesi konusunda anlaşabilirler. Anlaşma, yazılı delille ispat edilmesi hâlinde geçerli olur. Dava, ancak yabancı mahkemenin kendisini yetkisiz sayması veya Türk mahkemelerinde yetki itirazında bulunulmaması hâlinde yetkili Türk mahkemesinde görülür. (2) 44, 45 ve 46 ncı maddelerde belirlenen mahkemelerin yetkisi tarafların anlaşmasıyla bertaraf edilemez. |
Agreement on Jurisdiction and Limitations
Article 47- (1) Except in cases where the jurisdiction of a court is determined according to exclusive jurisdiction of specific court principles, the parties may agree on jurisdiction of a court of foreign state in a dispute that contains a foreign element and arises from obligatory relations. The agreement is invalid unless it is proved by written evidence. The competent Turkish court shall have jurisdiction only if the foreign court decides that it has no jurisdiction or if a plea as to jurisdiction is not presented in Turkish courts. (2) The competency of courts specified in articles 44, 45, 46 cannot be removed by the parties’ agreement. |
| Teminat
MADDE 48 – (1) Türk mahkemesinde dava açan, davaya katılan veya icra takibinde bulunan yabancı gerçek ve tüzel kişiler, yargılama ve takip giderleriyle karşı tarafın zarar ve ziyanını karşılamak üzere mahkemenin belirleyeceği teminatı göstermek zorundadır. (2) Mahkeme, dava açanı, davaya katılanı veya icra takibi yapanı karşılıklılık esasına göre teminattan muaf tutar. |
Security Payment
Article 48- (1) Foreign individuals or legal persons who file a lawsuit, intervene in a lawsuit, or initiate execution proceedings before a Turkish court shall be required to provide a security whose amount shall be determined by the court to cover the expenses of the legal procedures and proceedings as well as losses or damages of the other party. (2) The court may exempt the plaintiff, intervener, or applicant for execution from providing a security, on a reciprocity basis. |
| Yabancı devletin yargı muafiyetinden yararlanamayacağı hâller
MADDE 49 – (1) Yabancı devlete, özel hukuk ilişkilerinden doğan hukukî uyuşmazlıklarda yargı muafiyeti tanınmaz. (2) Bu gibi uyuşmazlıklarda yabancı devletin diplomatik temsilcilerine tebligat yapılabilir. |
Cases Where a Foreign State May not Claim Immunity From Jurisdiction
Article 49- (1) A foreign state may not claim immunity from jurisdiction in legal disputes arising out of private law relations. (2) In such disputes, notifications may be served to diplomatic representatives of the foreign states. |

FAYDALI OLMASI DİLEKLERİMİZLE
KATKI, GÖRÜŞ, ELEŞTİRİ VE SORULARINIZI BİZE YORUM OLARAK YAZABİLİRSİNİZ.

