Vocabulary of Legal Personality in Turkish Civil Code – Kişiler Hukukuna Ait Kelimeler

Bu yazımızda Medeni Hukuk çerçevesinde Kişiler Hukukuna ait temel kavramların İngilizce karşılıklarına yer veriyoruz.

Türk Medeni Kanunun 8 ila 22. maddeleri arasında bu terimlerin kullanılış şekillerini inceleyebilirsiniz.

BİRİNCİ KİTAP : KİŞİLER HUKUKU
FIRST BOOK : LAW OF PERSONS

BİRİNCİ KISIM : GERÇEK KİŞİLER
FIRST CHAPTER : NATURAL PERSONS

BİRİNCİ BÖLÜM : KİŞİLİK
FIRST SECTION : PERSONALITY

A. General
1. Legal Capacity
ARTICLE 8- Every person has legal capacity.
Accordingly, within the limits of the law, every person has the same capacity to have rights and obligations.

A – GENEL OLARAK
I. HAK EHLİYETİ
MADDE 8. Her insanın hak ehliyeti vardır.
Buna göre bütün insanlar, hukuk düzeninin sınırları içinde, haklara ve borçlara ehil olmada eşittirler.

II. Capacity to act
1. Scope
ARTICLE 9-The person having capacity to act may possess any right by his/her own will and may undertake any obligation thereof.

II. FİİL EHLİYETİ
1. KAPSAMI
MADDE 9. Fiil ehliyetine sahip olan kimse, kendi fiilleriyle hak edinebilir ve borç altına girebilir.

2. Conditions
a. In general terms
ARTICLE 10- Every mature person possessing distinguishing power and not in the state of disability is deemed to possess full legal capacity.

2. KOŞULLARI
A. GENEL OLARAK
MADDE 10. Ayırt etme gücüne sahip ve kısıtlı olmayan her ergin kişinin fiil ehliyeti vardır.

b. Majority
ARTICLE 11- According to the Law, the age of majority is eighteen (full).
A person becomes sui juris by marriage.

B. ERGİNLİK
MADDE 11. Erginlik onsekiz yaşın doldurulmasıyla başlar.
Evlenme kişiyi ergin kılar.

c. Recognition of majority
ARTICLE 12- Infant completing the age of fifteen may become adult by his/her own will or under parent’s consent subject to court decision.

C. ERGİN KILINMA
MADDE 12. Onbeş yaşını dolduran küçük, kendi isteği ve velisinin rızasıyla mahkemece ergin kılınabilir.

d. Capacity of Judgment
ARTICLE 13- According to this Law, every person who is not minor, or mentally defective or suffering from mental illness, or intoxicated, or beyond self-control by similar reasons, is deemed to possess capacity of judgment.

D. AYIRT ETME GÜCÜ
MADDE 13. Yaşının küçüklüğü yüzünden veya akıl hastalığı, akıl zayıflığı, sarhoşluk ya da bunlara benzer sebeplerden biriyle akla uygun biçimde davranma yeteneğinden yoksun olmayan herkes, bu Kanuna göre ayırt etme gücüne sahiptir.

III. Lacking the capacity of act
1. In general
ARTICLE 14- Infants and persons who are in a state of disability or lack of the capacity of act are regarded non sui juris.

III. FİİL EHLİYETSİZLİĞİ
1. GENEL OLARAK
MADDE 14. Ayırt etme gücü bulunmayanların, küçüklerin ve kısıtlıların fiil ehliyeti yoktur.

2. Lack of capacity of judgment
ARTICLE 15- Provided that the cases specifically indicated in the Law are being reserved, any act by a person lack of capacity of judgment may not lead to legal consequences.

2. AYIRT ETME GÜCÜNÜN BULUNMAMASI
MADDE 15. Kanunda gösterilen ayrık durumlar saklı kalmak üzere, ayırt etme gücü bulunmayan kimsenin fiilleri hukuki sonuç doğurmaz.

3. Infants and disabled persons with capacity of judgment
ARTICLE 16- Infants and disabled persons with capacity of judgment may not undertake any obligation by their own will unless they receive the consent of their legal representatives.
Such consent is not necessary for uncovered earnings and use of rights strictly bound to that person.
Infants and disabled persons with capacity of judgment are deemed responsible from a tort arising out of a wrongful act.

3. Ayırt etme gücüne sahip küçükler ve kısıtlılar
MADDE 16. Ayırt etme gücüne sahip küçükler ve kısıtlılar, yasal temsilcilerinin rızası olmadıkça, kendi işlemleriyle borç altına giremezler.
Karşılıksız kazanmada ve kişiye sıkı sıkıya bağlı hakları kullanmada bu rıza gerekli değildir.
Ayırt etme gücüne sahip küçükler ve kısıtlılar haksız fiillerinden sorumludurlar.

IV. Kinship
1. Kinship by blood
ARTICLE 17- Degree of kinship by blood becomes evident with the number of the births that establish relationship between the members of the family.
Those descended from one another constitute antecedent-descendent relationship, whereas those descending from a common root constitute collateral line.

IV. Hısımlık
1. Kan hısımlığı
MADDE 17. Kan hısımlığının derecesi, hısımları birbirine bağlayan doğum sayısıyla belli olur.
Biri diğerinden gelen kişiler arasında üstsoy-altsoy hısımlığı; biri diğerinden gelmeyip de, ortak bir kökten gelen kişiler arasında yansoy hısımlığı vardır.

2. Kinship by marriage
ARTICLE 18 – Where a spouse establishes relation with the blood relatives of the other spouse, this is deemed kinship by marriage relationship as they are descending from the same species and have the same degree of relationship.
Kinship by marriage may not be abandoned by dissolution of marriage.

2. Kayın hısımlığı
MADDE 18. Eşlerden biri ile diğer eşin kan hısımları, aynı tür ve dereceden kayın hısımları olur.
Kayın hısımlığı, kendisini meydana getiren evliliğin sona ermesiyle ortadan kalkmaz.

V. Domicile
1. Definition
ARTICLE 19- Domicile is the place where a person intends to live permanently.
A person may not have more than one domicile at the same time.
This principle may not applicable for the commercial and industrial corporations.

V. Yerleşim yeri
1. Tanım
MADDE 19. Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.
Bir kimsenin aynı zamanda birden çok yerleşim yeri olamaz.
Bu kural ticari ve sınai kuruluşlar hakkında uygulanmaz.

2. Change of Domicile
ARTICLE 20- Change of domicile may only be realised unless a new one is provided.
Where a person has an unknown domicile or not yet provided a settlement place in Turkey even though he/she leaves the previous settlement place in abroad, then the current residence of that person is regarded as his/her domicile.

2. Yerleşim yerinin değiştirilmesi ve oturma yeri
MADDE 20. Bir yerleşim yerinin değiştirilmesi yenisinin edinilmesine bağlıdır.
Önceki yerleşim yeri belli olmayan veya yabancı ülkedeki yerleşim yerini bıraktığı halde Türkiye’de henüz bir yerleşim yeri edinmemiş olan kimsenin halen oturduğu yer, yerleşim yeri sayılır.

3. Legal Domicile
ARTICLE 21-The domicile of a child under guardianship is the place where his/her mother and father lives; in cases there is no common domicile for the mother and father, then the settlement place of the child is accepted as the place where he/she is kept under legal custody by a mother or father. Otherwise, the residence of the child is regarded as his/her domicile.
Domicile of the persons under guardianship is the place of probation authority which they are being registered.

3.Yasal yerleşim yeri
MADDE 21. Velayet altında bulunan çocuğun yerleşim yeri, ana ve babasının; ana ve babanın ortak yerleşim yeri yoksa, çocuğun kendisine bırakıldığı ana veya babanın yerleşim yeridir. Diğer hallerde çocuğun oturma yeri, onun yerleşim yeri sayılır.
Vesayet altındaki kişilerin yerleşim yeri, bağlı oldukları vesayet makamının bulunduğu yerdir.

4. Attendance in institutions
ARTICLE 22- Where a person stays in a place for education purposes or moves to a health institution to receive medical treatment or care or any other place under a punishment, is not required to indicate a new domicile.

4. Kurumlarda bulunma
MADDE 22. Bir öğretim kurumuna devam etmek için bir yerde bulunma ya da eğitim, sağlık, bakım veya ceza kurumuna konulma, yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmaz.